Ik kom zijn huis binnen, een appartement op driehoog in de sjieke wijk van Amsterdam. Ik kom hier voor het eerst. Het is donker, niemand is er en dat voelt erg ongemakkelijk. Ik wist dat ik vanuit de gang rechts af de woonkamer in zou komen. Want daar ligt wat ik zoek. Tenminste dat hebben ze me verteld.
Toen ik net de woonkamer in wilde lopen, struikel ik over een paar gympen en een sporttas die bij de deur stonden en val hard tegen een vouwfiets aan. Ik voel pijn in mijn kleine teen en in mijn duim en roep 'au'. 'Wie zet nou zijn fiets zo midden in de gang? Ruimen mensen hun spullen niet op na het sporten?'
Ik kom overeind en zoek een lichtknop op. Het is niet daar waar het normaliter te vinden is. Voorzichtig raak ik de muren aan met mijn rechterhand, zoekend naar het lichtpunt. En ja, daar is het. Net boven mijn hoofd.
Ik doe het licht aan en kijk eventjes naar mijn bloedende duim. Een flinke snee. Mijn rechterbeen doet zier. 'Ook dat nog, een schaafwond op mijn knie.' Opeens vraag ik me af hoe ik de wond het beste kan camoufleren, want dit lijkt me niet zo representatief.
Ik zoek het toilet op, doe een stukje toiletpapier om de vinger heen, ik maak mijn schaafwond met water schoon en loop mank verder richting de woonkamer.
'Oh, nee...', schiet het door mijn hoofd.
Er liggen allerlei boeken, kranten en tijdschriften - nationale en internationale - verspreid over de ruimte. Op de grond, op de bank en op het aanrecht. Ik zie een paar glazen en borden op tafel staan. Er komt een killing vislucht vanuit de keuken, want de deur van de afwasmachine staat open. Ook de gootsteen is vol met etensresten, schimmel en geharde spaghetti van - schat ik - een week geleden.
Ik zie een kast bij de deur naar het balkon toe. Daar moet het te vinden zijn. Dat is de plek.
Ik doe voorzichtig de deur van de wankele kast open. Verbaasd kijk ik mijn ogen uit. Ik zie geen mappen, ordners of wat dan ook wat 'gestructureerd of opgeruimd' oogt. Dat hadden ze me dus niet verteld.
Er liggen vier dozen vol met allerlei bonnetjes, rekeningen, gebruiksaanwijzingen, verschillende belangrijke en minder belangrijke documenten, maar ook een paspoort en bankpasjes. Allemaal door elkaar heen. Er lig een overlijdensakte op een van de dozen. Zo bovenop, helemaal gekreukeld en met een koffievlek daarop.
Onbewust lees ik zijn naam en geboortedatum hard op. Ik schrik van zijn leeftijd. 'Nog geen viertig. Het coronavirus is dus klaar voor de tweede ronde.'
Ik neem alle dozen voorzichtig mee naar beneden, een voor een de steile trap af. Mijn knie is stijf en ik zie bloed van mijn duim door het toiletpapier heen komen. Als ik maar mijn jurk niet vies maakt, want dat zouden de buren als erg duister kunnen ervaren. Schat ik in.
Ik zie het helemaal voor me: twee dagen doorspitten, opruimen, archiveren en in kaart brengen. En dan pas aan de slag met de afwikkeling van de nalatenschap van deze jonge man die nooit meer uit het Amsterdamse ziekenhuis van zijn jaarlijkse controle bij de cardioloog terug is gekeerd. Volledig onverwachts was Covid19 zijn lot geworden. In eenzaamheid is hij gestorven. Geen partner, geen kinderen. Hij had wel ouders, een broer en twee zussen met wij hij al lang geleden heeft gebroken, maar die nu wel om zijn erfenis strijden.
Triest.
Ik doe de deur op slot en rijd richting Den Haag.
Verzonken in mijn gedachten kom ik mijn eigen opgeruimd huis binnen. 'Alles is altijd erg clean en ordelijk bij jou. Net als op de IC', zeggen mijn vrienden en kinderen geregeld. Inderdaad, ik begrijp nu wat ze bedoelen.
Uit mijn kast kijkt een ordner - met de titel 'Lees dit als ik er niet meer ben' - mij streng aan. Daar is een instructie voor mijn kinderen - mijn lieve schatten - zodat ze weten wat ze moeten doen als mij iets overkomt. Zodat ze mij kunnen herinneren hoe ik was: een persoon die niet van rommel houdt en veel waarde hecht aan een ordelijk en opgeruimd leven.
Ik doe mijn ogen dicht. Met tranen in mijn ogen en brok in mijn keel, krijg ik een déjà vu. Iemand van wie je houdt plotseling verliezen, doet pijn.
.................
Mijn aanbieding wordt 2 maanden verlengd, vanwege een groeiende interesse
Tot 31 augustus loopt mijn tijdelijke aanbieding voor iedereen die een nalatenschap voor een groot deel zelf wil afwikkelen. Zonder hoge kosten.
In plaats van 280 euro betaal je slechts 240 euro voor mijn drie doe-het-zelf producten (het stappenplan en twee templates) en je krijgt een half uur gratis advies erbij!
Je weet dan precies wat je zelf moet doen en wat je moet uitbesteden, je brengt alle zaken van de overledene in kaart en je berekent zelf je erfenis en verschuldigde erfbelasting. Een half uur gratis advies erbij krijgen, is dan ook erg handig als je nog vragen hebt, nadat je het stappenplan heb doorgenomen en templates hebt ingevuld. Ik zou dan bijvoorbeeld je (voorlopige) aangifte erfbelasting controleren, of een advies-op-maat geven.
Wil je meer weten over mijn doe-het-zelf producten, klik op deze link:
https://www.alles-geregeld.nu/nalatenschap-zelf-afwikkelen
Geïnteresseerd? Stuur mij een e-mail naar info@alles-geregeld.nu.
.................
Review voor mijn boek ' Wat laat ik na?'
Heb jij mijn boek 'Wat laat ik na?' gelezen? Heb je al een review geschreven? Nee? Wil je dat, dan kun je het hier alsnog doen. Hartelijk dank daarvoor!
.................
Ontvang een aantal documenten GRATIS
Heb je al de bonus gedownload die bij het boek hoort? Dat kun je hier doen.
Wil je weten wat je direct moet doen naar een overlijden? Download hier mijn E-book gratis.
.................