Ik loop de woning van mijn klant binnen. Ik ben er nog nooit geweest, dus ik kijk erg nieuwsgierig om me heen. De inrichting en ordelijkheid zegt veel over iemands persoonlijkheid en gemoedsrust.
Op de eettafel, salontafel en een aantal stoelen liggen stapels papier, documenten, mappen, vieze koffiekopjes, volle asbakken, kalmeringspillen en een aantal van die rode kerstkaarsen om de boel wat gezelliger te maken. Dat was tenminste de intentie van de dochter van de overledene. Zij is net 18.
Alweer zie ik de nabestaanden die in stress schieten om de hoeveelheid werk die ze moeten verrichten, zich zorgen maken over wat er komen gaat en kalmeringsmiddelen slikken om het leven wat dragelijker te maken.
Ik zie het schuldgevoel en schaamte bij de klant en ik hoor hem zeggen 'Mijn vrouw deed de administratie, betaalde de rekeningen, regelde alles. Nu zie ik door de bomen het bos niet meer. En niets is hoe het lijkt.'
Het blijkt dat zijn vrouw - net voor haar overlijden - een groot bedrag van hun gezamenlijke rekeningen heeft opgenomen, wellicht in een kluis heeft gestopt of naar het buitenland overgemaakt. Naar welke landen en op welke rekeningen, is mijn klant volledig onbekend. Zijn ontslagvergoeding - die hij van zijn werkgever kreeg nadat hij overtallig werd verklaard - is ook zoek. De opbrengsten van de verkoop van hun tweede woning in het buitenland blijkt nooit op de Nederlandse rekening te zijn gestort.
Zijn overleden vrouw was van de buitenlandse afkomst en woonde al meer dan 30 jaar in Nederland. Ze had een goede baan en sprak foutloos Nederlands. Ze regelde alles in het huishouden, deed de administratie, diende de aanslagen bij de Belastingdienst in en zorgde dat de belastingen werden betaald. Zij was ondernemend en had de zaken op orde. 'Ik hoefde me nergens zorgen over te maken. Alles liep op rolletjes.' - zegt hij.
Nu heeft hij er ondraaglijke hoofdpijn van. Van het feit dat hij nooit interesse heeft getoond in alles wat zijn overleden vrouw deed. Dat hij haar alles blindelings heeft toevertrouwd. De gedachte dat zij met hun vermogen iets stoms heeft gedaan, dwarrelt steeds vaker door zijn hoofd. Hij is zelfs zo ziek geworden - vertelt hij happend naar lucht - dat hij over een klein uurtje naar het ziekenhuis moet. Voor een onderzoek, want zijn slokdarm is ontstoken, zijn hartkleppen zijn lek en zijn migraine is alweer terug.
De klant is ongeduldig, verward en wil meteen aan de slag. ' ik moet de aangifte erfbelasting zo snel mogelijk indienen, anders loop ik vertraging op. En ik wil weten waar mijn ontslaguitkering naar toe is. Kunt u daar achter zien te komen? Anders heb ik een groot probleem.'
Onopgeruimde administratie kost mij energie. Ik zie het al voor me: ieder document moet ik aanraken, doorlezen en op de juiste manier archiveren. Alle bankrekeningen moet ik doorlopen of afschrijvingen. Pas als de puzzelstukjes in elkaar vallen, dan weet ik wat ik moet doen, welke acties ik moet ondernemen, in binnen- en buitenland. Dan kan ik pas mijn klant geruststellen.
Ik haal ordners uit mijn tas en start met mappen aanleggen: één map voor de administratie, één t.b.v. inkomstenbelasting en voor de erfbelasting. Iedere map heeft een andere kleur, om ze makkelijk van elkaar te kunnen onderscheiden.
De klant begint mij te volgen. Hij krijgt een superduidelijk overzicht van wat ik aan het doen ben. Zijn brein wordt rustig. Hij fluistert ‘tot straks' en gaat zich voorbereiden op zijn vertrek naar het ziekenhuis.
De dochter is stil, muisstil. Ze zit naast me, verdrietig. Ze staart voor zich uit en kan met moeite haar tranen bedwingen. Toch houdt zij zich sterk - dat voel ik - totdat haar vader de deur uit gaat.
Ze barst abrupt in tranen en vertelt - trillend van spanning - dat ze - sinds het overlijden van haar moeder - haar studie niet meer kan betalen. Ook dat ze een baan moet zoeken om het gezamenlijke huishouden met haar vader draaiende te houden. Ze vertelt dat haar vader drinkt, veel te vaak boos is, zijn leven niet onder controle heeft en dat zij bij niemand terecht kan. Alsof ze in drijfzand wegzakt, alsof het leven tegen haar is en zij het verdient om zich rot te voelen.
Opeens voel ik dat deze verschrikkelijke situatie niet alleen voor deze jonge vrouw, maar ook voor mijn hart en brein erg zwaar is. Ik voel met haar mee, maar ik weet dat haar lijden voor mij geen vorm van zelfopgelegde pijn moet worden. Ik moet haar helpen zodat dit meedogenloze verlies haar niet in zijn greep krijgt. Haar verdrietige gedachten moeten zich niet nestelen en rondspoken. Ik moet haar helpen uitstijgen boven haar kluwen gedachten om daar haar rust te vinden.
Ik besluit in een split second om haar aan te raken, tegen alle corona regels in. Met de hoop dat zij zich begrepen en niet alleen voelt. Dat mijn aanraking een pijnstiller is die haar pijn verzacht.
En dat lukt. Ze grijpt mijn hand stevig vast en zegt: 'super bedankt'.
Ik zie zulke situaties liever anders lopen.
Stel nou eens dat ik ook een andere woning binnenloop. Van een andere klant. Daar staan op het bureau een aantal mappen, met een etiket daarop. Een opgeruimde nalatenschap. Mijn klant rouwt, maar heeft hoop dat het goed komt. Hij voelt zich zeker en zoekt steun bij zijn naasten, vader, zus of een ander familielid.
Mijn brein is dan rustig, want het kost me geen energie en moeite om aan het werk te gaan. Ik begrip de pijn, en ik weet waar ik zoeken moet om onnodige rompslomp snel af te wikkelen. Dat bespaart mij energie, en is een besparing voor mijn klant. Emotioneel en financieel.
In het echte leven gaat dit dus vaak mis.
Laat jij je nalatenschap overzichtelijk en ordelijk achter? Het feit dat de nabestaanden je moeten missen is al zwaar genoeg.
In mijn boek ‘Wat laat ik na?’ heb ik stapsgewijs uitgelegd hoe je dat kunt realiseren, zodat je nabestaanden geen ergernis en frustratie ervaren in de afwikkeling van je nalatenschap. Er staan veel praktijkvoorbeelden in, tips en checklists die je kunt gebruiken om je nalatenschap goed, en belasting technisch slim, te regelen. Dan hoor je niet bij 92% van de Nederlanders die hun erfenis niet goed heeft geregeld.
Omdat het het einde van het jaar is, doe ik je een aantrekkelijk aanbod: 2 boeken 'Wat laat ik na?' voor 30 euro i.p.v 40 euro. Voor de verzending komen er geen extra kosten bij. Eén exemplaar kun je cadeau geven aan je ouder, kind, broer, zus vriend of je buurvrouw.
Bestel door op deze link te klikken.
En geloof me, daar zullen ze erg blij mee zijn, want dit boek levert wel honderden keer meer op dan het kost!
Je krijgt 3 bonussen erbij:
- 10 gouden tips uit het boek
- 14 handige checklists, en
- E-book:11 valkuilen die je kunt vermijden bij de afwikkeling van een nalatenschap
Het rest me nog om je een fijne 2021 te wensen in gezondheid en liefde!
Bedankt voor het vertrouwen, maar ook voor de wijsheden die jullie met mij deelden en de veerkracht die ik mocht zien bij jullie tegenslagen. Dat doet mij goed.
.................
Wil je mijn blog volgen op Bloglovin? Klik op de link Follow my blog with Bloglovin.
