Voor anderen zorgen, hen begeleiden en laten groeien is de rode draad die door mijn leven loopt.
Als een jonge vrouw van 23 jaar oud, net afgestudeerd op de Universiteit van Economie in Belgrado, heb ik met een stapel tweedehandsboeken, een versleten koffer en een paar honderd dollars op zak mijn land verlaten, gevlucht voor geweld. Alleen, met een sterk gevoel dat iets heel ernstigs stond te gebeuren. Met pijn in mijn hart ging ik weg bij mijn ouders, mijn familie en vrienden op zoek naar vrijheid en een beter leven. Eerst in Italië, daarna in Nederland. Via AIESEC, een studentenuitwisselingsprogramma, kreeg ik in april 1991 een stageplek bij Quaker Oats in Zwijndrecht. Dit was mijn redding, want in juni 1991 is de oorlog in voormalig Joegoslavië begonnen...
In Nederland hielp ik mijn landgenoten, vluchtelingen, als vrijwilligster ongeacht waar ze vandaan kwamen. Uit Servië, Kroatië of Bosnië. Ik begeleide ze bij hun huisarts omdat ik de taal sprak, ik luisterde naar hun verhalen omdat ze die kwijt moesten, ik stimuleerde ze om te gaan sporten en opleidingen volgen. Ik hielp ze om alle ellende achter zich te laten en gaf ze kracht om een nieuwe start te maken. Net zoals ik.
Sinds 10 jaar geleden zet ik me actief in om in ontwikkelingslanden (waaronder ook de regio waar ik vandaan kom) verschillende projecten en bedrijven op te zetten om de lokale bevolking te helpen. Mensen trainen, helpen ontwikkelen en aan het werk krijgen, zodat zij een toekomstperspectief krijgen. Zodat zij, net zo als ik 25 jaar geleden, eigen dromen krijgen en waar kunnen maken.
Toen alles op zijn plek viel, overleed mijn partner. Mijn vrienden zagen mij met problemen worstelen, zoeken naar de juridische en financiële oplossingen voor mijn stiefkinderen, informatie verzamelen en kennis vergaren om de nalatenschap van mijn overleden partner goed te kunnen afwikkelen. Ze zagen mij met investeerders onderhandelen om onverkoopbaar huis verkoopbaar te maken, bij verschillende instanties langsgaan om eigen gelijk te bewijzen, bij de Belastingdienst bezwaren indienen omdat hun berekeningen niet klopten, kinderen begeleiden om verlies te verwerken. Ze zagen mij vervolgens een eigen instructie voor mijn eigen nabestaanden (mijn lieve schatten) schrijven zodat zij precies weten wat ze moeten doen als ik er niet meer ben. Ze zagen orde en rust in ons leven terugkeren. Mijn aanpak werkte.
Reden genoeg om deze aanpak met anderen te delen.
Als u iemand bent die, net zo als ik, begrijpt hoe belangrijk het is om er voor ons dierbaren te zijn en zaken goed te regelen, neem contact met mij op en ga met mij in gesprek. We kijken naar uw persoonlijke situatie en inventariseren wat waardevol is om te regelen.
..............
Krijgt u al mijn waardevolle tips over erfenis slim regelen GRATIS in uw e-mailbox? Geïnteresseerd? U kunt zich hier aanmelden.
